zaterdag 13 juli 2013

DAG 10: de koninginnenrit, van Braemar naar Ardersier, ... 140,5 km

In Braemar alweer geslapen als een roos na ons gezellig avondje op het terras. Van Jan hadden we bericht gekregen dat hij om 8.00h aan het ontbijt zou zijn om ons extra wheel en bagage op te halen. En ja, we kwamen om vijf voor acht van de trap en Jan wandelde het hotel binnen. Gezellig samen ontbeten, wij porridge en Jan 'full English'... Dan de spullen van de kameer gehaald, ons extra wheel en bagage in de auto geladen en vertrokken. 250 meter verder zag ik een bikeshop en er stond iemand een fiets af te regelen, dus snel gestopt en gevraagd of hij ook even naar ons versnellingsapparaat kon kijken omdat het ons gisteren toch een paar keer in de steek had gelaten. Na een korte check up zagen we dat het middelste blad vooraan getorst is en beseften we dat we hier niet veel aan konden doen. Dus maar op goed geluk verder, het was ondertussen 9h20. Eerste stuk ging zowaar een beetje bergaf en na ongeveer 15 km begonnen we aan de eerste klim. Waren wij blij dat we het extra wheel hier niet meer bij hadden. De klim ging goed, tot het laatste stukje, daar even doortrappen en de ketting vloog er af... Gewoon gestopt, er op gelegd en weer door. Dan een stukje dalen, ging snel. De volgende beklimming melde zich aan en ook deze verteerden we zonder van de fiets te moeten. Dan weer een geweldige afdaling, hoge snelheid en veel wind op kop. Nu begonnen we aan de laatste grote klim, dat was niet gewoon, 20% stijging, hier moesten we van de fiets. Terwijl we de fiets over dit stuk naar boven duwden stopte plots een Belgische Audi. De mensen van Zoersel die we gisteren in Bridge of Cally hadden ontmoet reden ons voorbij en stopten even heel verbaasd. Ze vroegen of ze konden helpen maar we hebben niet vals gespeeld, zelf fiets naar boven geduwd tot we zagen dat helling iets afzwakte. Dan weer op de fiets en al fietsend over de top. De top duurde nog zeker 2 km, en dan waren we echt boven en kon de afdaling naar Tomintoul, daar zouden we onze middagpauze nemen.
We arriveerden in Tomintoul om 13h15, er stonden dan 51 km op de teller en we hadden, dachten we alle hellingen van deze dag achter ons. Dus nog een 80 km naar beneden, dachten we... Een heel gezellig terrasje en daar een overheerlijke sandwich en een glas cola gevolgd door een stukje taart... dat hadden we gewoon verdiend!
Onze drinkbussen gevuld en weer vertrokken. We waren goed 10 km verder en kregen alweer een stevige helling voorgeschoteld, zeker 15%, maar niet van de fiets, gewoon doortrappen. Het ging verder op en neer door een waanzinnig mooi landschap dat heel afwisselend was. Grote stukken groen, met veel schapen, dan een soort heide, dan weer bossen met hoge dennen, gewoon genieten... Maar het was was een lange rit en de vermoeidheid begon ook te komen. Om 17h15 stonden er exact 100 km op de teller, dus dachten we nog een 30 te gaan. We bleven stevig doortrappen en kwamen dichter bij de eindbestemming. Op km 130 reden we nog steeds door de pampas en dachten we toch dat we verkeerd waren. Nergens een aanduiding 'Ardersier' te zien. Even gestopt, gevloekt maar toch maar gewoon de GPS gevolgd. Na 140 km, een plaatje 'Ardersier cemetry', waren ze hier allemaal dood of wa? Nee, we moeseten nog iets verder en dan door het dorp, 1 groot hotel, daar moesten we voorbij, het voetbalveld en dan onze B&B... Het was ondertussen 19h00... We waren er, moe maar gelukkig. We werder vriendelijk ontvangen, vroegen onmiddellijk of we in de buurt nog ergens konden eten, en ja, het hotel dat we gepasseerd waren was ook het enige restaurant in de buurt. Snel alles afgeladen, gewassen, aangekleed en hop naar het restaurant waar we om 20h30 aan ons avondeten begonnen zijn. Heerlijk gegeten en heel vriendelijk bediend. Na nog een dessertje langs de zee gewandeld en dan naar ons bedje.
Eigenlijk te moe om nog een blog te schrijven en als we merkten dat de internet verbinding toch niet zo goed was, gewoon gaan slapen en heel goed geslapen en dan nu na een goed ontbijt deze blog van een fantastische dag geschreven (Sorry voor de abonnees :)). Nu hier onze spullletjes pakken en dan het laatste stukje naar Alness, nog circa 66 km, hopen we. Het zou vandaag normaal redelijk vlak moeten zijn, nog een hellingkje van 6%, das een makkie. voila, dat was het, nog 1 dag en we zijn er. Het was een waanzinnig avontuur, we hebben genoten, gelachen, pijn gehad, af en toe even woorden gehad, maar samen iets geweldig meegemaakt. Nu een weekje rust met de vrienden. Uiteraard schrijven we straks nog de blog van de laatste rit... groetjes, Yves & Veerle

Geen opmerkingen:

Een reactie posten